اخبار این هفته در
عرصه بین الملل خبرهای خوشی برای ایران نبود. گزارش دبیر کل جدید
آژانس بین
المللی انرژی اتمی که مدعی است شواهدی وجود دارد که ایران در تلاش برای
کلاهک هسته ای است شاید نقطه عطف این رخدادهای ناخوشایند در عرصه بین الملل برای
ما بود. پس از این گزارش همه کشورهای غربی و روسیه علیه ایران مواضعی تند
اتخاذ
کردند. روسیه با صدور بیانیهای رسما از ایران خواست همکاری نزدیکتری با
آژانس
داشته باشد. سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز جمعه گفت: «ما
بسیار نگرانیم
و نمیتوانیم بپذیریم که ایران از همکاری با آژانس بینالمللی
انرژی اتمی سر باز
میزند.» البته این مواضع پس از اعلام آغاز غنی سازی 20
درصد قابل پیش بینی بود.
سفر کلینتون به عربستان و همراهی بی سابقه اعراب بر
علیه ایران با امریکا هم خبر
دیگری بود که گویای برنامه ریزی حساب شده
امریکا برای فشار بر ایران و خصوصا اعمال
تحریم های نفتی و بنزینی در سال
آینده است.
در این میان نکته جالب مواضع نرم تر چین در خصوص
ایران است.
این مواضع ناشی از بحران سیاسی چین و امریکا است که چند عامل عمده
دارد. دیدار
دالایی لاما با اوباما نقطه اوج این بحران ارزیابی می شود و قبل از آن
خبر
فروش سلاحهای امریکا به تایوان این بحران را شکل داد. دیدار باراک اوباما با
دالایی لاما خشم دولت چین را برانگیخت و با احضار سفیر امریکا به وزارت امور
خارجه
چین همراه شد. این دیدار بحثبرانگیز در شرایطی رخ داد که امریکا درصدد
همراه کردن
چین برای اعمال تحریم علیه ایران
است.
چین هم مساله ایران را گزینه مناسبی
برای فشار بر
امریکا در مسائل مختلف دانسته است و سعی می کند به بهانه
همراهی با غرب برای فشار
بر ایران باج های کلانی از آنان دریافت کند. این
مساله وقتی بیشتر اهمیت پیدا می
کند که بدانیم چین رییس دوره ای شورای امنیت
هم هست. ایران هم شاید به واسطه همین
پشت گرمی ها و دلخوشی هایی که چین به او
داده چنین گردن کلفتی کرده و پس از غنی
سازی تهدید به خروج از ام پی تی هم
می کند.
در این میان نکته ای که شاید
سیاستمداران ایرانی
فراموش کرده اند آن است که چین هم مانند روسیه یک رفیق
مادام العمر نیست و چه بسا
با گرفتن یک باج از غرب به سرعت یک چرخش کامل
نماید و ما را با غرب تنها بگذارد.
روسیه که فعلا به شدت پشت ایران را خالی
کرده و تقریبا همسو با غرب ایران را محکوم
می نماید و قطعا در مورد تحریم
هایی که آماده اعمال علیه ایران هستند با آنها
همراهی می کند و چین هم که
قطعا پس از گرفتن سهم خود کنار می رود . در این میان
ایران که از دامان
روسیه به دامان چین پناه برده تک و تنها بایستی تاوان به قول
غربی ها
ماجراجویی های خود را به سختی بپردازد.
عرصه بین الملل خبرهای خوشی برای ایران نبود. گزارش دبیر کل جدید
آژانس بین
المللی انرژی اتمی که مدعی است شواهدی وجود دارد که ایران در تلاش برای
کلاهک هسته ای است شاید نقطه عطف این رخدادهای ناخوشایند در عرصه بین الملل برای
ما بود. پس از این گزارش همه کشورهای غربی و روسیه علیه ایران مواضعی تند
اتخاذ
کردند. روسیه با صدور بیانیهای رسما از ایران خواست همکاری نزدیکتری با
آژانس
داشته باشد. سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز جمعه گفت: «ما
بسیار نگرانیم
و نمیتوانیم بپذیریم که ایران از همکاری با آژانس بینالمللی
انرژی اتمی سر باز
میزند.» البته این مواضع پس از اعلام آغاز غنی سازی 20
درصد قابل پیش بینی بود.
سفر کلینتون به عربستان و همراهی بی سابقه اعراب بر
علیه ایران با امریکا هم خبر
دیگری بود که گویای برنامه ریزی حساب شده
امریکا برای فشار بر ایران و خصوصا اعمال
تحریم های نفتی و بنزینی در سال
آینده است.
در این میان نکته جالب مواضع نرم تر چین در خصوص
ایران است.
این مواضع ناشی از بحران سیاسی چین و امریکا است که چند عامل عمده
دارد. دیدار
دالایی لاما با اوباما نقطه اوج این بحران ارزیابی می شود و قبل از آن
خبر
فروش سلاحهای امریکا به تایوان این بحران را شکل داد. دیدار باراک اوباما با
دالایی لاما خشم دولت چین را برانگیخت و با احضار سفیر امریکا به وزارت امور
خارجه
چین همراه شد. این دیدار بحثبرانگیز در شرایطی رخ داد که امریکا درصدد
همراه کردن
چین برای اعمال تحریم علیه ایران
است.
چین هم مساله ایران را گزینه مناسبی
برای فشار بر
امریکا در مسائل مختلف دانسته است و سعی می کند به بهانه
همراهی با غرب برای فشار
بر ایران باج های کلانی از آنان دریافت کند. این
مساله وقتی بیشتر اهمیت پیدا می
کند که بدانیم چین رییس دوره ای شورای امنیت
هم هست. ایران هم شاید به واسطه همین
پشت گرمی ها و دلخوشی هایی که چین به او
داده چنین گردن کلفتی کرده و پس از غنی
سازی تهدید به خروج از ام پی تی هم
می کند.
در این میان نکته ای که شاید
سیاستمداران ایرانی
فراموش کرده اند آن است که چین هم مانند روسیه یک رفیق
مادام العمر نیست و چه بسا
با گرفتن یک باج از غرب به سرعت یک چرخش کامل
نماید و ما را با غرب تنها بگذارد.
روسیه که فعلا به شدت پشت ایران را خالی
کرده و تقریبا همسو با غرب ایران را محکوم
می نماید و قطعا در مورد تحریم
هایی که آماده اعمال علیه ایران هستند با آنها
همراهی می کند و چین هم که
قطعا پس از گرفتن سهم خود کنار می رود . در این میان
ایران که از دامان
روسیه به دامان چین پناه برده تک و تنها بایستی تاوان به قول
غربی ها
ماجراجویی های خود را به سختی بپردازد.